We kunnen het bijna niet geloven. Het zit erop. finish, the end, finito, stop. Wat gaat de tijd toch snel! Veel te snel, afgezaagd waarschijnlijk..

Alleen het besef dat we samen iets gedaan hebben dat we nog nooit gedaan hebben, doet me vooral denken aan onze begintijd, toen we we nog 21, 22, 23 jaar waren en volop plannen, dromen, wensen hadden, die ook nog te realiseren waren, maar waar we als duo een bepaalde aantrekking, motivatie, vechtlust hadden die nu hard terug te voelen was, ondanks de heel veel jaren later dat we nu zijn. Dank u wel, echtgenote, dat we dit samen hebben kunnen doen met alles erop en eraan (lees niet alles is rozengeur en manenschijn) .

We hebben de laatste rit via de hoofdbanen afgewerkt zoals reeds eerder vermeld, ware het niet dat we plots op een autovia zaten en Linda serieus ongerust werd. Na een kilometer zaten we terug op een juister pad, den N332. Toch goed dat je iemand bij hebt die zich zorgen maakt.

We geraken dan toch in Alicante waar het super druk is en we door de drukte weer goed opgejaagd worden. Eénmaal die gekte voorbij, gaan we ons trakteren op een koffie en onze overschot van een super uitgebreid ontbijt in het hotel ‘La Estacion’ in Benidorm. Dit laatste ontbijt was inderdaad nog beter dan dat van Sagunto. De punten worden op het einde gegeven. En de winnaar van de ontbijten is zeker deze laatste.

We tenen verder naar ons einddoel, onze dada eigenlijk. Mijn gps mag me de weg wijzen wat hij wilt, ik weet nu wel echt de weg 😀. Ondertussen informeren we Tiny & Tony wanneer we ongeveer denken aan te komen.

Zoals berekend komen we rond 14:30 aan en verwelkomen ze ons met super veel liefde en enthousiasme zoals we hen hebben leren kennen. 🥰 Dank u wel. Een flesje cava en versiering en een mooie wenskaart aan onze plek maakt het helemaal af.

We sluiten het hierbij voorlopig af, maar ik hoop nog ooit onze andere avonturen, uitdagingen te kunnen, mogen delen. Tot dan..Tot later bij onze volgende uitdaging. P.S. Het is nooit te laat om zolang je gezond en wel bent (iedereen heeft wel een berg pijnen), nog een droom te verwezenlijken welke niet onmogelijk is. 🌜

Vandaag met het beste ontbijt kunnen vertrekken dat we tijdens onze reis hebben gekregen: Fruitsap, warm broodje met salami, kaas, hesp, worst, tomatenpuree in olie, croissants, pecannoten koek, verse cake, 2 americanos, en bovenal een goede babbel met de gastvrouw die overloopt van ideeën en creativiteit. Het ontbijt was inbegrepen in de booking van de kamer 73,80 euro.

De zon schijnt fel en perfect om foto’s te maken. Het heeft vandaag dan ook veel langer geduurd dan gisteren wegens de vele foto stops.

Bij het buitenrijden van Sagunto was het gedaan met de N340, en had ik de V23 in gedachten. Blijkt dat het een autostrade is waar geen fietsen op mogen 🙈. Snel 100 meter achteruit via via servicios die naast de V23 liep. Dan toch richting mijn oorspronkelijke route gereden en dat was vandaag een schot in de roos. Na 10 km volgen we een prachtige fietsweg, die ons vlotjes en veilig naar Valencia brengt.

Valencia verliep ook heel goed.We waren er al in mei geweest en buiten een politie op paard die me naar de fietspaden wees als we op een breed wandelpad fietsten in de groene ring van Valencia. Grappig.

Weer via een fijne fietsweg zijn we richting Albufera kunnen rijden, een route die we voor een stuk in mei al gereden hadden.

In Cullera een goede menu del dia kunnen verorberen. Dat kan smaken se. Dan weer verder naar Oliva en Pego waar we nog eens een hotel hadden gevonden. Fietsen zijn in een eetruimte opgeborgen. We mogen niet klagen van de kamer en badkamer.

Morgen wacht ons nog een rit met wat meer hellingen. Daarom dat we deze hebben ingekort tot bij Benidorm zodat de laatste dag erna nog voldoende lang is. We hopen dat het zo goed weer is als vandaag. Slaapwel.