Het Hotel Desitges behoorde in deze reis tot de meest professionele, meest uitgeruste, met een lift, met een grote kamer en badkamer. Onze fietsen mochten via de garage kelder in een meeting room gaan slapen. Wij hebben niets van storende geluiden opgevangen en alles was spic & span. 9,5/10
De weersvoorspellingen waren veel minder rooskleurig. Het was al veel frisser dan gisteren en bewolkt, maar eerst nog geen regen. Tegen de middag kwam er dan toch wat water uit de lucht gevallen. Gek genoeg heeft het in de regio Tarragona, Cambrils, Salou deze nacht en voormiddag met bakken geregend en rijden we er waarschijnlijk net na de feiten voorbij. Zie https://www.spanjevandaag.com/24/09/2022/wateroverlast-hevige-regenval-tarragona-costa-dorada/ We mogen hier wel even van geluk spreken 🤞🙏
We hadden ook op voorhand beslist om de grotere baan te volgen. Vooral de N340, de ‘Via Augusta’ in de regio Tarragona genoemd. In het begin hebben we daar eens van afgeweken en dan zaten we direct midden een boulevard met een grote massa wandelaars langs de zee 🙈. Dat hebben we geen 5 minuten volgehouden.
Ter hoogte van Cambrils vinden we dan eindelijk voor de eerste keer een echte Spaanse ‘Menu del dia’ voor € 13,95: 1/2 l karaf wijn, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert. De vriendelijke bediening, de wens om buiten te mogen eten om de fietsen in het 👁️ te houden. Allemaal prima.
Dan weer verder wind mee naar de B&bB ‘Com a casa Teva’ in een verlaten rustige wijk midden in een pijnbomen bos. We horen alleen maar krekels op het moment.
We duimen voor succes van de Belgische profs deze nacht, maar ik ga er niet voor opstaan 😴. We moeten ons eigen doel prioriteit geven.
Met een beetje geluk zouden we morgen niet in de regen moeten rijden. We zien wel, zei de blinde.
Fietspad onder water, dan waar op de weg, wat de veiligste manier blijkt te zijn in de meeste gevallen.
Linda heeft haar beste nachtrust geregistreerd in haar Fitbit. Dat wil zeggen, goed geslapen 😊. Blijkt nu vanavond dat ik de short van mijn pyjama niet meer bij heb 😖😤😡, mea culpa natuurlijk. De volgende nachten zal zonder zijn 🫣.
De rit naar Barcelona is opletten geblazen: focus op de beste, ook snelste weg naar ons einddoel. En dat is bijzonder goed gelukt. Een bijna rechte streep door Barcelona. En Sagrada Familia was goed meegenomen.
Via de luchthaven hebben we dan verder de kust terug gevonden, waar er nog 2 hellingen ons probeerden te testen (lees kl…ten), maar oep ( lees op) het gemakske verder naar ons doel. Het begon wel ondertussen wat te druppelen (warm water hoor), en gelukkig droog aangekomen bij ons 4 ⭐⭐⭐⭐ hotel voor een prik (onder de 80 euro). Onze fietsen logeren vandaag in een meeting room op -1 🤪. Wij op +1 en we hebben geen klachten te melden. Linda is al goed haar vermoeidheid aan het weg werken. Respect, het is echt nodig om goed te rusten ‘s avonds.
Morgen geven ze regen, hopelijk warme regen, zodat we er makkelijk door geraken. Tot morgen 👋
Het is rood dus, hij rijdt doorin het midden van de weg een fietstrook
De muren leken van karton gisterenavond en nacht. Elk geluid was hoorbaar. Onze buren moesten blijkbaar om 5 u al op. Linda natuurlijk wakker en sindsdien half slapend half wakker.
Het ontbijt was ook totaal anders als in Frankrijk. Als je daar een ontbijt bestelt is er een croissant, een paar stukken baguette, konfituurkes, koffie fruitsap. Dat is het minimum. Hier is alles apart te bestellen en te betalen. Mijn voorkeur gaat naar Frankrijk 🤔.
Na 4 km rijden maak ik een foute inschatting van de route. Gevolg was dat we al direct zeker een kilometer omhoog, omlaag moesten rijden op onverharde slechte weg.
Daarna verloopt het veel beter, op een paar 100 meters na, We passen toch nog de route aan door de NII te nemen die niet door Girona gaat. Dit was wel een betere beslissing.
We bereiken vlot de kust en we waren op onze bestemming voor de eerste keer voor dat we onze picknick hadden genomen. Het is ook de kortste rit van de reis tot nu toe. Dus uitladen, naar boven sleuren op het 2de verdiep. De fietsen stallen in het restaurant, een super lekkere entrecôte eten, douchen, de was doen, de was gaan ophangen op het boventerras, ernachting zoeken voor overmorgen, een wandeling langs het strand, boodschappen doen, enz. We blijven toch wel bezig. Lijkt soms de routine om te gaan werken…
Dank zei een zeer goede nachtrust in een stille omgeving en een goed ontbijt zijn we goed kunnen vertrekken richting Spanje. De route er naartoe is algemeen zeer goed meegevallen: veel aparte fietspaden, goede wegen. In tegenstelling met gisteren op een biljarttafel gereden. Echter de schade aan ons lichaam blijft zeker nog wel voelbaar. We hebben prachtig weer en weinig wind 👍. Alleen maakt Linda zich zorgen over de klim naar de grens. Ipv 10 km klimmen, was het maar 4,5 ongeveer. En de baan was zachtjes naar boven. Perfect te doen. Linda was super blij dat het dat maar was.
Onderweg vóór Figueres een dorpje binnen gereden in de hoop een 🛋️ te vinden in de schaduw. Daar direct een café in gedoken om onze americano ☕ te bestellen. Wat kan die koffie toch smaken zeg. Ondertussen stopt er een groepje fietsers (van Belgische afkomst). 2 koppels van Lummen, die in Rosas een weekje logeerden. Veel uitgewisseld over onze trip en hun vakantie. De tijd gaat zo snel voorbij.
Onderweg ook een fietsende Braziliaan aangesproken die van Nederland kwam en al 10 dagen onderweg was. We zijn dus zeker niet alleen…
Goed aangekomen in de hostel met restaurant en café zoals er zoveel zijn in Spanje. En verbazend genoeg hebben we met ons 2 alles in het Spaans kunnen vragen en beantwoorden. Onze dagelijkse Duolingo oefeningen dragen dan toch bij. Het is een uitdaging net zoals bv. 22 dagen op een fietszadel zitten zonder last te krijgen. Grote sombrero af voor mijn esposa, die dit nog nooit in haar leven dag na dag heeft gedaan. We duimen voor de volgende dagen.
Als afsluiter in het restaurant een pizza voor ons besteld. Het duurde lang eer we die kregen, maar daar lag zoveel op, dat Linda maar de helft ervan binnen kon werken.
Béziers vandaag vaarwel gezegd met een passage aan de 9 sluizen van Fonseranes aan de canal de midi. Daarna definitief richting kust.
De wegen waren in het begin redelijk, maar daarna slechter en slechter. Het achterwerk en vooral de rug beginnen serieus te klagen over wat ze te verwerken krijgen. We hebben vandaag daarbovenop tussen de meren zeker een 20 – 30 km onverhard mogen, nee moeten rijden. De natuur was fantastisch. Het rijden geen aanrader met die zakken achterop. Vanaf Port-la-Nouvelle begon het terug beter te worden. Maar dan zat de wind weer zijn tol op te eisen.
Het was toch weer een speciale ervaring en de fietsen hebben het volgehouden. Gelukkig.
In Canet-de-R omoussillon zelf eerst onze voorraad ingeslagen voor het avondgebed: een flesje🍷 en wat knabbel. Daarna hotel opzoeken, de zakken naar boven sleuren, een doucheke, eten zoeken (lekkere mosselen en andere zeebeesten mogen proeven) en terug op de kamer het verslag maken en een boeking voor overmorgen regelen.
Maar het belangrijkste van alles, we hebben goed fietsweer! Niet te warm, niet te koud, geen regen. Dank u wel aan de weergoden.
