De dagen gaan snel. We zitten al bijna in de helft van dit avontuur. Maar het wordt niet zomaar dag x, ja toevallig ook een tien. Want vandaag gaan onze schoondochter Sarah & onze zoon Bart moeder & vader worden. Er is een keizersnede gepland. ‘s Morgens nog duimpjes gestuurd voor een goed verloop. ‘s Middags bingo met foto van de baby, Elliot Noah, net als we in het centrum van Valence zijn. Dat gaan we niet snel vergeten.
Vandaag is er heel de dag heeel veel wind geweest, een noordenwind, in ons voordeel opnieuw, blijkbaar een mistral. Op 1 brug zijn we moeten afstappen wegens de zeer grote wisselende wind stoten. Dit is ook de laatste dag dat we de Rhone gevolgd hebben via de prachtige via Rhona route die we vandaag toch hebben kunnen volgen. De beste van alle dagen, slechts 2 omleidingen, 1 via een weg in keien, maar gelukkig niet te lang. Daarna ook nog moeten omrijden wegens een weg die volledig onder water stond.
Het was vandaag de bruggen route waar we telkens van de ene oever naar de andere oever moesten fietsen. We zouden het ook de energie route kunnen noemen: 2 kerncentrales en een 5 of 6 tal stuwdammen, allemaal aan de Rhone gelinkt. En dan hebben we maar een paar windmolens gezien, die niet draaiden wegens teveel wind, zou ik denken..🤔, trôp is teveel. Zonnepanelen velden mochten ook niet ontbreken.
We zijn nu de Ardèche regio binnen gereden en gaan slapen in een klein hotelletje in het centrum van Pont-Saint-Esprit. In onze oorspronkelijke route gingen we in een dorp ervoor ergens overnachten, maar daar hebben we niets gevonden.
Morgen richting Sauve naar een b&b.
Mogen we iedereen een goede nacht en een gezonde toekomst voor ons allereerste kleinkind wensen die in het verre Singapore in ons leven is gekomen. We kijken ernaar uit om hem en de fiere ouders in maart te kunnen bezoeken.
Na een super stille nacht in Lyon en een Frans ontbijt dat door de gastheer man per man werd bedeeld en berekend, maar we hadden zeker genoeg, zijn we terug in onze startblokken gekropen richting de Rhone. Na een 15 km langs de rivier en nog steeds in de stad te fietsen langs vrij veilige paden, verlaten we de rivier langs de voorsteden waar het wel onveiliger en onduidelijk was. Weer onverharde wegen, en zelfs een baan van zeker 1 km vol gelegd met super grote blokken steen. Heel onbegrijpelijk en vele andere fietsers waren ook dezelfde route aan het volgen.. Pas na 38 km komen we dan echt op de via Rhona en dan hadden we zelfs het geluk om voor de eerste keer wind mee te hebben. Wat een verschil zeg. Genieten noemen ze dat. Nu liep alles wel heel vlot en waren de paden vrij ok buiten die wortels van de bomen die de asfalt naar boven duwen. Onze fietsen en de fietszakken en ons poep hebben het mogen weten.
Ondanks regelmatig wat gedruppel en donkere wolken hebben we vandaag geen regen gehad en was het eigenlijk perfect fietsweer: niet te warm en droog. Dank u wel beste weergoden.
Uiteindelijk goed aangekomen op onze b&b. We delen hier blijkbaar bijna alles van de eigenaars: toilet, badkamer, living, keuken, garage, wasplaats, tuin. Linda wou nog eens de grote was doen na zolang de kans niet te hebben gekregen. En de wasdraad in de tuin hebben we dan ook met volle teugen mogen benutten.
Toch weer iets anders. Maar rustig is het hier ook precies. Dat belooft een goede slaapbeurt.
Vorige nacht goed geslapen. Het waren aparte bedden en dan scheelt dat al een beetje😋. Na een goed ontbijt terug de fiets op langs de Saône, waar we de eerste 40 km tot Macon goede jaagpaden hadden. Daarna echter wisten we dat er héél veel onverharde wegen gingen komen. De eerste paar kilometers was dit echter al zo slecht omdat er overal diepe putten en stenen en grote plassen waren, dat we besloten om de grote baan naar Lyon te nemen. Een lange rechte weg van meer dan 50 km zonder 1 bocht. De weg deelde dikwijls op in een 3 vaksbaan zodat de auto’s wel goed van ons afstand bleven houden. Dichter naar Lyon toe werd het veel drukker en zijn we toch bijna heel de dag kunnen fietsen zonder regen. Goed he.
In Lyon zelf moesten we nog een paar zeer felle korte kuitenbijters pakken om tot in de B&b te geraken. Pas uitgeladen en binnen gekomen viel er een stortbui uit de lucht (kan moeilijk langs onder komen zeker 🤪). Deze keer meer geluk gehad. 😛. Mooi ingerichte b&b kamer en perfecte douche. We kunnen weer uitkijken naar morgen. Tot dan.
Het ontbijt bij de B&B Aux Mésanges was meer dan ok. Een tafel vol met eigen gemaakte confituur, platte kaas, yoghurt, peperkoek. Croissants, brood, koffie fruitsap, fruit. Genoeg om wat extra mee te nemen voor onze picknick op de middag. We hebben goed geslapen, ondanks wat lokale boeren die vroeg en laat bezig waren met hun traktors.
Na 10 km fietsen hadden we al onze eerste regen douche, en met wind op de neus geraakten we zelfs met onze e-bikes niet meer zo vooruit als we gewoon zijn 😤. Geen schuilplaats, en ja binnen de kortste keren ben je MET een regenfrakske goed nat. Linda had dan de optie genomen om zonder kousen te rijden, omdat ze 1 met haar sandalen vandaag wou rijden wegens een pijnlijke teen/nagel en 2 ge zijt toch nat en echt koud zoals de eerste dagen was het niet. Het hield bijna heel de dag niet op met regenen en op den duur vallen er ook andere tranen dan die van geluk. Waar zijn wij nu toch mee bezig? Dat doet ge toch niet voor u plezier, hoor ik veel mensen denken.. En dat klopt voor een stuk(ske), want zoals wij al dikwijls in ons leven hebben meegemaakt, is er veel dat niet zomaar op uw schoot geworpen wordt, allee toch niet bij ons, en het spreekwoord ‘waar een wil is, is een weg’, die weg hebben we vandaag op onze gps gewoon gevolgd 😎. En mijne maat Jos Tuyteleers zei heel dikwijls, ‘er is nog nooit iets van mijn lijf afgeregend’ en dat is ook waar.
En toch hebben we in verhouding met dat slecht weer, veel fiets trekkende koppels gepasseerd. De foto’s bewijzen het. Er moet dan toch een reden zijn waarom vele mensen graag een uitdaging willen aangaan. 👏 voor al die passanten.
De rit vandaag liep vooral langs de Saône, en buiten 7 km onverhard langs een dolomieten weg was er niet teveel geklaag over de gekozen route 😛. De koeien hebben ook wel vrij spel hier en daar (zie foto’s) en het onweer heeft ook al een stokje (boom) tussen onze wielen proberen te steken, maar met vereende krachten hebben we die hindernis ook weggewerkt.
Na onze dagelijkse sleur van onze fietszakken en batterijen naar de kamer, p.s. er was zelfs een lift, heeft den douche goed zijn werk gedaan. Een lekkere zalm met gratin en een Leffe blond ging ook heel makkelijk binnen in het hotel waar we deze nacht gaan slapen. Ik durf niet meer naar weerberichten kijken voor de komende dagen. We zullen gewoon doorgaan, zoals in dat liedje van Ramses Shaffy of André Van Duin, kies maar zelf 😉
Deze nacht zalig geslapen in een zalig bed op een super matras. Bij het afrekenen zie ik dat het diner waarover ik gisteren niet zo had over gebluft, niet is aangerekend. Ondanks dit te melden, moeten we niet bijbetalen. 😛😊 Dank u wel hiervoor.
Dan maar richting het oude kanaal dat we zeer lang volgen tot het einde aan de Saône. Mits wat wegenwerken en omleidingen waren het zeker geen jaagpaden zoals in België. De schrik om terug plat te rijden zat er toch wel een beetje in. Het was zeker een totaal andere rit dan gisteren en afwisseling in het leven en dus ook in een rit is een bonus.
Plots staat er langs de weg een koppel fietsers met fietszakken ons toe te wuiven. Even gestopt . Het blijken Duitsers te zijn die via Luxemburg, de Moezel en de Saône zich hier hebben vastgereden. Geen internet, geen gps, en de kaartjes die ze bij hadden, waren niet volledig. Hen even geholpen richting hun bestemming nl. Dijon. Hopelijk kunnen ze zo verder. 🤞
Aangezien we vandaag een B&B aandoen en ik aan de telefoon begrepen had bij de reservatie, dat er iets kon gekookt worden, zoeken we op het einde van onze bestemming een supermarkt (Den Aldi deze keer) om eens spaghetti bolognese zelf te maken.
Bij den b&b aangekomen, blijkt er niks van keuken beschikbaar te zijn. Lap, weer terug naar den Aldi in een poging onze aankoop te kunnen ruilen voor een slaatje. Lap, Linda heeft wel het betalingsbewijs, maar niet het ticket 🎫. En als er iemand is, die zo correct is met alles na te kijken, dan is het wel Linda. Ze is er 100% zeker van, geen ticket te hebben gekregen. Er valt dus niks terug te brengen. Dan maar een Colruyt die hier in de buurt was, en…geen slaatjes, geen gerechtje om eventueel op te warmen. Dan naar een volgende supermarkt (nummer 3). Eindelijk is er daar wel een slaatje beschikbaar. Het is hier ondertussen 30, 31 graden en gelukkig heeft ze ook nog een frisse halve liter blik🍺bij. Binnen een paar seconden was dat natuurlijk leeg👇. Het gehakt is ondertussen al moeilijk te behouden, dus ook deze gaat de vuilnisbak in. Allee we hebben dan toch eten. Morgen richting Tournus naar een hotel dat we al gereserveerd hebben. Tot morgen. 👋👋
Deze morgend een eenvoudig Frans ontbijt gekregen, met 4 soorten confituur van eigen makelij, een croissantje, koffie, fruitsap. Nog snel een foto van de B&B en weg zijn wij. Vandaag een mooi zonnetje op het menu en dat doet deugd. De temperatuur is perfect en niet teveel wind. We volgen vandaag vooral de hoofdbanen richting Langres, waardoor er af en toe wel eens een camion voorbij raast. We waren het niet meer gewoon. De ‘route Vert’ is niet aan de orde vandaag buiten een paar stukken.
In Neufchateau, een 20 km verder, zoeken we een bakker op en kom ik tot de vaststelling dat ik ons beleg uit de koelkast van den b&b vergeten ben 🙈🤪😤😡😖. Dan ook een supermarkt binnen moeten duiken om wat beleg bijeen te zoeken.
Maar de wegen zijn prima, telkens helling op, helling af en dit gedurende heel veel kilometers. Toch de tegenslag gehad om een stuk groen glas door de achterband van Linda te krijgen. Het stuk stak er nog in ! Gelukkig dat ik al eens de achterband van deze fiets heb mogen repareren.
Onderweg bijna geen plek gevonden om een picknick te doen. Maar als het moet, dan zijn we snel content 😛.
Langres is een ommuurde stad op een berg, waar we ook over heen moesten om zo ons hotelletje te bereiken. Ter plaatse iets gegeten, maar voor fietsers waren de porties toch petieterig. Gelukkig dat er nog wat brood bij was geserveerd. We zullen dan maar een nootje meer of wat chips knabellen vanavond bij de tv of beter onze tablet met tv-vlaanderen.
Den b&b waar we geslapen hebbenjeanne d’arc in memoriam langreslangreslangreslangreslangreslangres
